Ama bu son inan...

Bu son ima sana, ister hisset, veya boşver hissetme dağılsın.
Önüne geçemedim, gönül nefsimin. Ne kadar kanamak istiyosa kanasın.
Kırgın satırlarıma dokunurken hüzün, beni dinlemedi bile azıttı.
Yardımı sevmeyenlerin içinde, kalbimi kime verdiysem kırdı.

Dediğin yaptığın bir değilken, bana temennide bulunma boşuna.
Ne kadar denedim, ne kadar aciz, umudum fazla direnir sanma.
Içimde bitmiş heveslere sor, kalbi seren bu kaçıncı frengi.
Sırdaş olur bana bu karanlıklar, sadece tek gören Allah halimi.

Herşeye layıkken sen bende, senin bana yaptığına bak zulüm bu.
Hiçbirşey artık güzel olmayacak, dilesem aşkım bana ölüm olur mu?
Geri gelirsin bu mevsim soğuk buralar, buz kesiyor sen kendine iyi bak.
Üstünü ört bir de sağlını düşün. Kendin için cici kalbine iyi bak.

Ne olur bi kere dinleseydin, böyle gitmek hangimize yakıştı?
Sen bana kırgın, ben kırgın. Gitme diyemedim kalbim alıştı.
Gökyüzüne bakıp yıldızlara, rica ediyorum hatırlatmayın onu.
Adın dualarıma yuva kurarken, bi bilsen adına dilediğim huzuru...




Ömer suat KESEBİR..