Meğer...

Aşk varmıdır? Ya da imkansız aşk varmıdır? Aşkı imkansızlaştıran şey nedir? Pek çok insanın imkansız aşkın içinde olduğunu düşündüm.Ama bu imkansız dedikleri aşkı seçende yine kendileri değilmi? Aşk neden imkansız olur? Acaba kendileri başkasının hayatının üstüne hayat kurarak ve bunu bile bile yaparak mi aşkı imkansız hale getiriyorlar? Ve tabiiki sonu acı, hüsran olduğunda da ağlamalar yakınmalar ve teselli arayışları başlıyor.

Öteki kişi olmak cok derin acı ve gurur kırıcı olmalı. Öteki kişi olarak kendilerine nasıl bu zalimliği yapabildiklerine şaşırıyorum.Daha ilişkinin başında onun size ait olup olamıyacağını anlamak bu kadar zor olmamalı.Ve imkansız aşk dediğiniz bu olgunun sonuçlarınada zaten başında katlanmış olmuyormusunuz? Yani bile bile lades...

Bence insan önce kendine saygi duymalı.Kendini imkansiz diye nitelendirdiği yada ileride nitelendireceği durumların içine sokmamalı.Ha diyelimki yanıldı ve böyle bir hata yaptı.Bundan dönmek acı verici olabilir ama öte yandan gurur vericide olabilir.Hiç kimsenin başkasının hayatının üstüne hayat kurmaya hakki yok.Kendinde bu hakkı görüp sonrada sahiplenme duygusu içine girdiğindede sonuçta yine kaybeden kendileri olur.Çünkü girdiğiniz hayatın baş aktörü ya da aktristi, hayatında yaşadığı monotonluktan bezmiş ve yeni heyecanlar peşinde olan biridir muhtemelen.Hiç bir zaman suçlu o değildir nedense..Hep eşi yüzünden mutsuzdur.Oysa ki aynı şeyi eşi kendine yapsa neler hissedeceğini düşünmez bile...

Ben derim ki; Aşkınızı imkansız aşklardan seçmeyin!..Olabilirlere bakın.Yüzünüzü güneşe dönmek varken neden sonu belli olmayan karanlıklara dönesiniz ki ? 3.cü kişi olmanin dayanılmaz ağırlığını yaşamayın.Tek olun ve bundan da emin olun...

..Ömer Suat KESEBİR..